صحبتکردن درباره وضعیت فیلمسازی در مشهد با یک فیلمساز مشهدی که کارنامه قابلقبولی در سینما دارد، گفتگویی مفید و کاربردی برای جوانهایی است که عطش ساخت فیلم دارند و سری پر از سوژهها و طرحهای شکل گرفته یا نگرفته. بهروز شعیبی با توجه به تجربه فیلمسازی در زمینه فیلم کوتاه و بلند داستانی گزینه خوبی میتواند باشد برای اینکه راه چارهای بدهد در باب مسائل موجود در فضای فیلمسازی مشهد. این فیلمساز مطرح که آثاری ازجمله «دارکوب»، «سیانور»، «آغوش باز» و... را در کارنامه خود دارد و «بدون قرار قبلی» او نمونه خوبی برای بیان استفاده از ظرفیتهای بومی در فیلمسازی به شمار میرود، نگاه ویژهای به فعالیت فیلمسازان در مشهد دارد. او همچنین به این باور رسیده است که فیلمسازان مشهدی باید به سمت ساخت فیلم بلند و سریال هم بروند. در همین رابطه گفتگوی مختصری با این فیلمساز ترتیب دادهایم که در مطلب زیر میخوانید:
درباره حضورتان در مشهد و در بین فیلمسازان جوان بگویید.
مشهد از شهرهای فعال در حوزه فیلم کوتاه است و من هم تعاملاتی با فیلمسازان مشهدی دارم. به همین دلیل پیشنهاد حضور در جلسات انجمن سینمای جوانان را با کمال میل قبول کردم و خیلی خیلی خوشحالم، چون فکر میکنم بیشتر از اینکه ما با کارها مواجه میشویم، این تعامل، خواندن کارهای مختلف و ارتباط با فیلمسازان جوان، برای من بیشتر آموزنده است.
بیشک هر سفر ویژگیهای خودش را دارد، آموزههای خودش را برای من دارد و در کنار داوری، تجربههای خوبی را برای من به همراه دارد.
با شناختی که از فیلمسازان مشهد دارید، فعالیت فیلمسازی در این شهر را چقدر جدی میبینید؟
فیلمسازهای مشهد نشان از یک آینده درخشانتر، از قبل میدهند. این فعالیت در مشهد چه در زمینه تئاتر و امور نمایشی و چه در زمینه فیلم کوتاه جدی است. البته امیدوارم ساخت فیلمهای بلند و سریال هم در برنامه کاریشان قرار بگیرد. بنابراین فکر میکنم مشهد آینده خوبی در فیلم و سینما دارد.
این نظر را در مقایسه با فعالیت فیلمسازی در پایتخت هم قبول دارید؟
اگر قبول کنیم که فیلم کوتاه خودش یک فضای متفاوت دارد و پلهای برای فیلم بلند نیست، در مشهد کارهای خوبی تولید میشود و میتوانم بگویم در مقایسه با تهران و استانهای دیگر مدعی، همپا هستیم.
در بخشی از صحبتهایتان درباره ساخت فیلم بلند و سریال در مشهد گفتید. با توجه به آشناییتان با فضای مشهد و آگاهی از این واقعیت که بسیاری از فیلمسازان جوان برای پیشرفت به تهران میروند، چقدر میتوانید متصور شوید که همین فیلمسازان روزی فیلمهای سینمایی و سریالهای خود را در شهرمان بسازند؟
در اینباره میتوانم بگویم امیدوارم جوانهای خوب خراسانی بتوانند فیلمهای بلندشان را در استان و شهرهای خودشان بسازند و این تمرکزگرایی در حوزه سریال و فیلم بلند کم شود.
اگر بخواهیم در اینباره کلیگویی نکنیم، چه راهحلی پیشنهاد میکنید؟
به هر حال دو تا بخش وجود دارد؛ اینکه ما تولید فیلم را منوط کنیم به سرمایهگذاری استان و مدیران و دوم اینکه، بچهها اگر میخواهند کاری تولید کنند لوکیشنها و فضای گروهشان را به طرف مشهد و خراسان بیاورند. من سعی کردم در «بدون قرار قبلی» این کار را بکنم؛ یعنی تلاش کردم حداکثر استفاده را از لوکیشنها و فضاهای مختلف استان داشته باشم.
به نگاه فیلمساز هم بستگی دارد بهویژه در این روزها که به نظرم سینما احتیاج به یک طراوت دوباره دارد. با توجه به گسترش ژانرها و تعددشان، اگر همه ما فیلمسازان همتی کنیم و لوکیشنها را بیاوریم استان خودمان، فکر میکنم اتفاق خوبی بیفتد؛ بهویژه که سبب میشود سمتوسوی سرمایهگذاری هم برای فیلمها و سریالها برود و اعتمادی دوجانبه را برای فیلمسازان و مسئولان به همراه بیاورد.